خبرگزاری هرانا - عبدالله مومنی، زندانی سیاسی و سخنگوی سازمان ادوار تحکیم وحدت نه ماه از ملاقات حضوری با فرزندانش محروم بوده است چرا که دادستان تهران اجازه ملاقات حضوری با فرزندان و همسر این فعال سیاسی را صادر نمی کند.این در حالی است که طبق آیین نامه سازمان زندان ها هر زندانی یک بار در ماه می تواند با خانواده اش به صورت حضوری دیدار کند.
به گزارش جرس، فرزندان و همسر عبدالله نه ماه است که از دیدن وی به صورت حضوری محروم شده اند و تنها هفته ای یک بار می توانند به ملاقات کابینی با او بروند، که فرزندان عبدالله هم به خاطر رفتن به مدرسه نمی توانند هر هفته به زندان اوین بروند. زندانیان بند ۳۵۰ هم چنین از هر گونه تماس تلفنی هم محرومند.
همسر عبدالله مومنی با اینکه بارها برای ملاقات حضوری با همسرش در خواست نوشته اما هر بار درخواست وی رد شده است. او می گوید: "وقتی به دادستانی و یا هرجای دیگری برای پیگیری می رویم به جز سرباز جلوی در شخص دیگری را نمی بینیم یعنی به ما اجازه دیدن و حرف زدن داده نمی شود، فقط می توانیم درخواست های خود را به صورت کتبی بنویسیم و تحویل سرباز دهیم که حالا نمی دانیم خوانده می شود و یا نه؟ من در آخرین نامه ام از دادستانی پرسیدم که علت ندادن ملاقات حضوری به من و بچه هایم پس از نه ماه چیست که جوابم را نداده اند."
همچنین با وجود اینکه عبدالله مومنی به بیماری پوستی در زندان مبتلاشده است و بارها درخواست مرخصی درمانی داده اما باز هم مسوولان با این درخواست مخالفت می کنند. عبدالله مومنی شب ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در ساختمان ستاد شهروند آزاد در میدان ونک تهران که ریاست ستاد شهروند آزاد (حامیان کروبی) را بر عهده داشت بازداشت شد.
او و سازمان ادوار تحکیم در این انتخابات از حامیان کاندیداتوری مهدی کروبی بودند. او چندین ماه پس از دوران بازجویی خود نامه های افشاگرانه ای خطاب به رهبری جمهوری اسلامی ایران درباره شکنجه شدن های خود توسط بازجویانش نوشت.
نامه هایی که تاکنون هیچ پاسخی به آنها داده نشده و آن طور که همسر مومنی می گوید به جای رسیدگی به آنها تنها باعث محدودیت های بیشتر برای او و فرزندانش در دیدار با همسرش شده است عبدالله مومنی به همراه جمعی ۱۵۰ نفره از زندانیان سیاسی حوادث پس از انتخابات اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین نگهداری می شود.
به گزارش جرس، فرزندان و همسر عبدالله نه ماه است که از دیدن وی به صورت حضوری محروم شده اند و تنها هفته ای یک بار می توانند به ملاقات کابینی با او بروند، که فرزندان عبدالله هم به خاطر رفتن به مدرسه نمی توانند هر هفته به زندان اوین بروند. زندانیان بند ۳۵۰ هم چنین از هر گونه تماس تلفنی هم محرومند.
همسر عبدالله مومنی با اینکه بارها برای ملاقات حضوری با همسرش در خواست نوشته اما هر بار درخواست وی رد شده است. او می گوید: "وقتی به دادستانی و یا هرجای دیگری برای پیگیری می رویم به جز سرباز جلوی در شخص دیگری را نمی بینیم یعنی به ما اجازه دیدن و حرف زدن داده نمی شود، فقط می توانیم درخواست های خود را به صورت کتبی بنویسیم و تحویل سرباز دهیم که حالا نمی دانیم خوانده می شود و یا نه؟ من در آخرین نامه ام از دادستانی پرسیدم که علت ندادن ملاقات حضوری به من و بچه هایم پس از نه ماه چیست که جوابم را نداده اند."
همچنین با وجود اینکه عبدالله مومنی به بیماری پوستی در زندان مبتلاشده است و بارها درخواست مرخصی درمانی داده اما باز هم مسوولان با این درخواست مخالفت می کنند. عبدالله مومنی شب ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در ساختمان ستاد شهروند آزاد در میدان ونک تهران که ریاست ستاد شهروند آزاد (حامیان کروبی) را بر عهده داشت بازداشت شد.
او و سازمان ادوار تحکیم در این انتخابات از حامیان کاندیداتوری مهدی کروبی بودند. او چندین ماه پس از دوران بازجویی خود نامه های افشاگرانه ای خطاب به رهبری جمهوری اسلامی ایران درباره شکنجه شدن های خود توسط بازجویانش نوشت.
نامه هایی که تاکنون هیچ پاسخی به آنها داده نشده و آن طور که همسر مومنی می گوید به جای رسیدگی به آنها تنها باعث محدودیت های بیشتر برای او و فرزندانش در دیدار با همسرش شده است عبدالله مومنی به همراه جمعی ۱۵۰ نفره از زندانیان سیاسی حوادث پس از انتخابات اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین نگهداری می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر