۱۳۹۰ مهر ۲۶, سه‌شنبه

به بهانه ی اجرای حکم شلاق منصور فرجی ، پیمان عارف ، امین نیایی فر و سمیه توحید لو


شلاق تاریخ

 عباس خرسندی
پیمان عارف، منصور فرجی،  سمیه توحید لو  و در هفده اکتبر امین نیایی فر دانشجوی ممتاز دانشکده فنی شلاق کینه و نفرت جمهوری اسلامی را بر گرده و تن خویش تحمل کرده اند، بسیاری از فرزندان دیگری نیزکه حکم  شلاق در پرونده شان ثبت شده است لاجرم تحمل خواهند کرد، اما هر زخمی که از شلاق بی عدالتی بر جای می ماند بیش از انکه اهداف حکومت  مبنی سکوت مبارزان را تامین نماید انگیزه ملی برای بلند کردن تازیانه تاریخ در مقابل جمهوزی اسلامی را قویترخواهد ساخت.                                                                                                                                                     اکنون اما این نسل و ملتهای جهان هستند که تاریخ پر از نفرت و کینه جمهوری اسلامی نسبت به مردم ایران را به قضاوت می نشینند، اینکه  چگونه هستی و اعتبار یک ملت با طوفان فضاحتهای فرهنگی این حکومت قداردر معرض نیستی قرار گرفته است و چگونه این نظام اسلامی هر آنچه که بی شرمی است با شلاق استبداد بر پیکر ملت ایران و مبارزان آزادیخواه فرود  می آورد تا بتواند نکبت هزاره گذشته خود را که در حاکمیت دینی متبلور ساخته است نجات بخشد. از زندان و شکنجه آزادیخواهان  تاسرکوبهای وحشیانه خیابانی  و قتل و عام جوانان کشور همه و همه بکار گرفته می شود تا حکومت دینی از وحشت سیل اعتراضات بنیان کن مردمی در امان بماند. اما تظلم خواهی  در شرایط اجتماعی ایران  همانند هر جامعه در تلاطم دیگر دنیا قوانین خود را طی میکند، دیری نخواهد پایید که که تاریخ تازیانه اش را بر پیکر نظامی خواهد نواخت که از قوانین بشر و انسانیت هیچ نیاموخته است.                                                                                                           
گزارش  سازمان حقوق بشر در جمهوری اسلامی وضعیت خفت بار رژیم را در پایمال نمودن حقوق زندانیان  اعلام نمود،  گزارشی که میبایست بحق نام بسیاری دیگر از مبارزان  طرفدار سکولار دموکرات از جمله رسول بداقی، آیت الله بروجردی، بهروز جاوید تهرانی، حمید رضا محمدی، مجید توکلی، ارژنگ داوودی و اعتراض به  حکم ضد یشری اعدام دو زندانی سیاسی کرد زانیار و لقمان مرادی و........را مطرح می نمود
در این گزارش  از حشمت اله طبرزدی نام برده شد، یکی از  مبارزانی که علاوه بر سالها زندانی به 74 ضربه شلاق  ارتجاع نیز محکوم شده است طبرزدی که بعنوان نماد مبارزان سکولار دموکرات در کشور مطرح شده است سخن خود را در بی دادگاه های رژیم  یصورت شفاف  بیان نموده است، وی مواضع خود در مورد انتخابات را  بطور مکرر و  صریح اعلام کرده است. شرایط انتخابات سالم در نظام جمهوری اسلامی  پدید نیامده است.بنا بر این انتخابات می تواند با عمل تحریم فعال نیز روبرو شود . به این ترتیب هر تلاشی برای تبلیغ شرکت در انتخابات نمایشی جمهوری اسلامی منافع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی  مردم ایران را تامین نمی کند.  نامه موسوم به 143 نفر به خاتمی نیز حکایت از یاس و سرخوردگی نسبت به انتخاباتی است که  سلاح اصلی این طیف محسوب می شده است. موسوی و کروبی هم بیهودگی انتخابات را اعلام کرده اند. اصلاح طلبان اما دیگر بدنبال پیروزی انتخابات در چارچوب نظام نیستند چون اطمینان یافته اند مطلقه شدن ولایت و نقش مسلط  سپاه پاسداران جایی برای آنها باقی نگذاشته است .                                                                                       هر خشونتی محصول  ناتوانی و ترس است .اکنون پدیده انتخابات به عامل ترس رژیم ولایت نیز تبدیل شده است، علی رغم اینکه  رژیم به نمایش انتخابات نیاز دارد اما آنرا به پروسه  خطر و وحشت خود تبدیل نخواهد کرد. ممکن است برخی این توهم را در ذهن خود و در اذهان دیگران الفاء  نمایند که شرکت نکردن در انتخابات به معنی سپردن کامل کشور بدست  نظام و صرف نظر کردن از حق انتخاب و در نتیجه انفعال جامعه باشد. اما واقعیت این است که هم کشور در دست نظام قرار دارد و هم سرنوشت انتخابات . نظر اینان شاید به دلیل نبود آلترناتیو عملی باشد که بتواند جای مشارکت در یک انتخابات مضحک را پر نماید در این صورت باید گفت که با مطرح نمودن طرح تحریم فعال در سطوح گسترده اجتماعی از سوی اپوزیسیون میتوان خلاء عمل اجتماعی سیاسی را پر نمود  و از سوی دیگر جامعه را به یک تمرد اجتماعی در مقابل انتخابات نمایشی دعوت نمود. نقش جریانات ملی و دموکرات  در این فرآیند از اهمیت  ویژه ای برخوردار است .بدیهی است جامعه بین الملل نیز این واکنش اجتماعی را دیگر نه در چارچوب نظام که در موضع تقابل با نظام جمهوری اسلامی ارزیابی میکند
                                                     عضو شورای مرکزی جبهه دموکراتیک ایران ( خارج از کشور)  
                                                                                                     عباس خرسندی

هیچ نظری موجود نیست: